کلینیک شنوایی سنجی و سمعک در قلهک

کلینیک شنوایی سنجی و سمعک در قلهک

انواع روش های شنوایی سنجی یا ادیومتری
درک انواع مختلف روش‌های شنوایی سنجی یا ادیومتری برای ارزیابی دقیق سلامت شنوایی و تسهیل مداخلات مناسب ضروری است. در این بخش قصد داریم انواع روش‌های سنجش شنوایی و کاربردهای مربوط به آنها را بررسی کنیم.

شنوایی سنجی تن خالص (PTA)
شنوایی سنجی تن خالص رایج‌ترین و اساسی‌ترین روش مورد استفاده در ارزیابی حساسیت شنوایی است. این روش شامل ارائه تن‌های خالص در فرکانس‌های خاص، معمولا از ۲۵۰ هرتز تا ۸۰۰۰ هرتز متفاوت است. فردی که تحت آزمایش قرار می‌گیرد به هر تن با نشان دادن زمانی که آن را می‌شنود، پاسخ می‌دهد و به شنوایی شناس اجازه می‌دهد تا ملایم‌ترین صداهای قابل تشخیص را در فرکانس‌های مختلف تعیین کند.

تست شنوایی سنجی گفتار
شنوایی سنجی گفتار توانایی فرد در درک زبان گفتاری را در شرایط مختلف ارزیابی می کند. این روش معمولاً شامل ارائه کلمات، جملات یا محرک‌های گفتاری متعادل آوایی در سطوح شدت متفاوت است. فرد مطالب گفتاری ارائه شده را تکرار یا شناسایی می‌کند و شنوایی شناس را قادر می‌سازد تا توانایی‌های تشخیص گفتار را ارزیابی کند و آستانه دریافت گفتار (SRT) و نمره تشخیص کلمه (WRS) را تعیین کند.

شنوایی سنجی یا ادیومتری، تمپانومتری
تمپانومتری از دیگر انواع شنوایی سنجی یا ادیومتری است که عملکرد گوش میانی و تحرک پرده گوش (پرده تمپان) را ارزیابی می‌کند. در طول آزمایش، یک کاوشگر به کانال گوش وارد می‌شود و فشار هوا در حین اندازه‌گیری بازتاب امواج صوتی تغییر می‌کند. تمپانومتری به شناسایی شرایطی مانند مایع گوش میانی (افیوژن)، اختلال عملکرد شیپور استاش و سوراخ شدن غشای تمپان کمک می‌کند.