خانه سالمندان نورسته

خانه سالمندان نورسته

در سال ۸۰ موفق به کسب موافقت اصولی از سازمان محترم بهزیستی شده و در فروردین سال ۸۱ پروانه فعالیت خود را با ظرفیت ۳۵ نفر دریافت و در منطقه دروس شروع به کار نمودیم و از سال ۹۲ به خیابان نیاوران نقل مکان نمودیم پذیرش مددجویان ما از طریق تبلیغات مردمی و رسانه و اینترنت می باشد این مرکز هیچگونه کمک مالی از طریق سازمانها یا ارگانها دریافت نمی کند و به صورت خصوصی اداره می شود مدیریت و صاحب امتیاز اینجانب نرگس کردی هستم که از بدو تاسیس در خدمت سالمندان بوده و در کنار آنان بودن و خدمت به آنان افتخاری است برای من و همکارانم ، در حال حاضر با ظرفیت ۶۵ نفر مشغول به کار هستیم و معتقدیم کیفیت بایستی برتر از کمیت باشد.

با توجه به این امر که جامعه سالمندی ایران روز به روز گسترده تر می شود و از جهاتی نیز بدلایل اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی متاسفانه خانواده های گسترده تر تبدیل به خانواده های تک بعدی گردیده لزوم دایر نمودن مراکزی جهت نگهداری از سالمندن ضروری بنظر می رسد.

با توجه به این امر که جامعه سالمندی ایران روز به روز گسترده تر می شود و از جهاتی نیز بدلایل اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی متاسفانه خانواده های گسترده تر تبدیل به خانواده های تک بعدی گردیده لزوم دایر نمودن مراکزی جهت نگهداری از سالمندن ضروری بنظر می رسد.

حال این ضرورت را چگونه ارزیابی کرده و چه امکاناتی باید در آن مد نظر قرار گیرد خود مهمی است که باید بدان توجه وافری داشت .مکانی که سالمند در آن گذران زندگی خواهد نمود مکانی باید باشد که از نظر فرهنگی و روانی با او جور بوده تا بتواند سالهای مانده از زندگی خود را در آرامش سپری نماید. و این خود دانشی خاص می طلبد و کارشناسی خاصی را طلب می کند .فرهنگهای بومی ما در ایران خاستگاه های متفاوتی دارند و از جهاتی نیز می توان گفت در کشورما هنوز جدا کرن سالمند از خانواده همچون کشورهای غربی در همه جا مورد قبول واقع نشده اما شهرهای بزرگ همچون تهران این امر مورد پذیرش مردم قرار گرفته و رشد روز افزون محلهای نگهداری از سالمندان این مسئله را به اثبات می رساند .

پس می توان ، چرائی بازگشائی چنین مراکزی در جامعه فعلی را پاسخ گو بود اما چگونگی اداره آنها بایستی کاملا بررسی و کارشناسی شود چرا که با جامعه ای انسانی سرو کار داریم که توانمندیهای خود را صرف اجتماع خود نموده واین انتظار را دارد که اکنون باید از او مراقبت شود.

حال این ضرورت را چگونه ارزیابی کرده و چه امکاناتی باید در آن مد نظر قرار گیرد خود مهمی است که باید بدان توجه وافری داشت .مکانی که سالمند در آن گذران زندگی خواهد نمود مکانی باید باشد که از نظر فرهنگی و روانی با او جور بوده تا بتواند سالهای مانده از زندگی خود را در آرامش سپری نماید.

این خود دانشی خاص می طلبد و کارشناسی خاصی را طلب می کند .فرهنگهای بومی ما در ایران خاستگاه های متفاوتی دارند و از جهاتی نیز می توان گفت در کشورما هنوز جدا کرن سالمند از خانواده همچون کشورهای غربی در همه جا مورد قبول واقع نشده اما شهرهای بزرگ همچون تهران این امر مورد پذیرش مردم قرار گرفته و رشد روز افزون محلهای نگهداری از سالمندان این مسئله را به اثبات می رساند .

پس می توان ، چرائی بازگشائی چنین مراکزی در جامعه فعلی را پاسخ گو بود اما چگونگی اداره آنها بایستی کاملا بررسی و کارشناسی شود چرا که با جامعه ای انسانی سرو کار داریم که توانمندیهای خود را صرف اجتماع خود نموده واین انتظار را دارد که اکنون باید از او مراقبت شود.

آسایشگاه سالمندان نورسته

با تشکر

نرگس کردی